Σύμφωνα με έρευνα από την Αμερική με τίτλο:
Διαφορές φύλου στις αυτοάνοσες ασθένειες από
μια παθολογική προοπτική
«…το 78% των αυτοάνοσων ασθενειών αφορά τις
γυναίκες και ο λόγος για το υψηλό ποσοστό, δεν
είναι ξεκάθαρος.»
The American Journal of Pathology, Vol. 173, No. 3, September 2008 Sex Differences
in Autoimmune Disease from a Pathological Perspective
Η υψηλότερη και πιο σεβαστή θεότητα που λατρεύτηκε από τους πρωϊμότερους πολιτισμούς ήταν η Μητέρα θεά.
Σε παλαιότερη εποχή, θεωρείτο πως οι γυναίκες ήσαν ευλογημένες με την διαίσθηση και πως μπορούσαν να εισέλθουν στον «κάτω κόσμο», την «άλλη πλευρά», το υποσυνείδητο, εκεί όπου θα μπορούσε -η γυναίκα- να επικοινωνήσει με τα πνεύματα και έτσι η τέχνη του σαμανισμού πολλές φορές εξασκείτο από τις γυναίκες. Πολλές παγανιστικές κουλτούρες πίστευαν ότι οι γυναίκες καταλάβαιναν καλύτερα τα μυστικά του Σύμπαντος. Συχνά, ήσαν οι γυναίκες εκείνες που λειτουργούσαν ως μάγισσες (σοφές), ιέρειες, μάντισσες, θεραπεύτριες, μαίες, και σύμβουλοι στα οικογενειακά ή στα περί της τεκνοποίησης.
Οι γυναίκες αναγνωρίζονταν επίσης ως φιλόσοφοι, επιστήμονες κ.α . Σε αυτές τις φυσικές κουλτούρες η ανάγκη για μια ισορροπία μεταξύ των αντιθέτων ήταν μία αρχή, ευρέως κατανοητή. Το να παραμελήσεις το ένα μέρος θα δημιουργούσε ανισορροπία και έτσι οι άντρες και οι γυναίκες εναρμονίζονταν με σκοπό να σχηματίσουν ένα όλον.
Στην μινωική Κρήτη, η γυναίκα, «αντλεί ισχύ» από την ιδιότητα της μητέρας για να κατέχει μια θέση στην κοινωνία της θαλασσοκράτειρας Κρήτης. Ως «εκπρόσωπος/ κόρη» της μεγάλης μινωικής θεάς, που καθορίζει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, φέρει τη «γυναικεία δύναμη», κυριαρχώντας στην πανάρχαια Μεσόγειο, συνεχίζοντας την παράδοση προϊστορικών μητριαρχικών κοινωνιών. Η γυναίκα της Κρήτης, ως μητέρα και δημιουργός, δεν είναι κατώτερη του άνδρα, αλλά μια ισχυρή φιγούρα που δεν έχει λόγο να υποχωρεί μπροστά στον άνδρα.
Στους επόμενους αιώνες, το τραγούδι της μητέρας-θεάς σώπασε με τις νέες πατριαρχικές παραδόσεις. Η ρόλος της γυναίκας καταπιέστηκε στον μεγαλύτερο βαθμό και έγινε αμαρτωλή, βρώμικη, ξεμυαλίστρα και μάγισσα. Οι γυναίκες έγιναν άνθρωποι δευτέρας διαλογής.
Στον μεσαίωνα η γυναικεία φύση δαιμονοποιήθηκε και η θρησκεία κατέστησε στην πίστη πως οι γυναίκες ήtαν στην πραγματικότητα μια.. δημιουργία του διαβόλου.
Εάν μια γυναίκα χειριζόταν φάρμακα ή δοκίμαζε να γιατρέψει κάποιον, αυτό ήταν.. μαγεία, και η άτυχη γυναίκα έπρεπε να τιμωρηθεί.
Η ανθρώπινη φύση καταπιέστηκε, αλλά ποτέ δεν καταστράφηκε. Έτσι η μητέρα-θεά επέζησε, και οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια είχαν ξανά την ευκαιρία να δείξουν τις ικανότητες τους. Υπάρχουν και αυτές που πραγματικά είναι πολύ ανασφαλείς για να φανερωθούν και να αποδείξουν τον εαυτό τους, επειδή μεγάλωσαν με το δίδαγμα πως «τα κορίτσια θα πρέπει να μένουν παθητικά στην αφάνεια».
Στο πέρασμα του χρόνου η εικόνα της γυναίκας έχει μεταβληθεί και ο ρόλος της έχει αλλάξει. Παλαιότερα η γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να παραμένει στο σπίτι χωρίς να εργάζεται, αν και εργαζόταν καθημερινά. Είχε την ανατροφή των παιδιών και την απασχόληση με <τα του σπιτιού>.
Οι προσωπικές της ανάγκες πάντα έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. Ο άντρας όμως ήταν αυτός ο οποίος είχε την μεγαλύτερη ισχύ.
Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος της, καθώς τις περισσότερες φορές είναι αυτή που θα διαμορφώσει τον άνθρωπο του αύριο άρα και κατ επέκταση την κοινωνία την ίδια. Εύκολα καταλαβαίνουμε ότι όταν η γυναίκα βρίσκεται σε μια ανισορροπία, δεν επηρεάζει μόνο τον εαυτό της, αλλά όλη την κοινωνία.
Η Γυναίκα σήμερα, έχει κληθεί να ανταποκριθεί ταυτόχρονα σε πολλαπλούς ρόλους: της συζύγου, της μητέρας και της εργαζόμενης και το αποτέλεσμα δεν την δικαιώνει σε όλες τις περιπτώσεις.
Προσπαθεί να ανταποκριθεί σε όλα αυτά και να είναι «σωστή», όπως προστάζει η κοινωνία, αλλά στην πορεία πιέζεται, αγχώνεται και εξαντλείται. Η κοινωνία μας θέλει την γυναίκα να κρατάει τις λεπτές ισορροπίες που απαιτούνται ανάμεσα στις υποχρεώσεις της ως μητέρας και νοικοκυράς από τη μία και ως εργαζόμενης από την άλλη.
Καθοριστικό ρόλο βέβαια σε κάθε περίπτωση διαδραματίζει και ο σύζυγος -ή ίσως θα έπρεπε να διαδραματίζει γιατί τις περισσότερες φορές δεν γίνεται, ο οποίος θα πρέπει να τη βοηθά, να τη στηρίζει και να μην πάψει ποτέ να την κάνει να αισθάνεται ότι είναι σημαντική γι’ αυτόν αλλά και για άλλους.
Εκτός από τους βασικούς της ρόλους, η γυναίκα σήμερα θα πρέπει να έχει και άλλους ρόλους.
Μορφωμένη, αλλά όχι παραπάνω από τον άντρα της.
Δυναμική, ανεξάρτητη, επιτυχημένη επαγγελματίας με καριέρα και καλές αποδοχές.
Γλυκιά, με κατανόηση, υποστηρικτική σύντροφος,
Υποστηρικτική συνάδελφος, αλλά όχι ανταγωνιστική.
Πάντα υγιής, με γυμνασμένο σώμα, φρέσκο πρόσωπο και κομψό στυλ.
Καλή, αισιόδοξη διάθεση, ώστε να “ανεβάζει” ψυχολογικά τους άλλους .
Καλή οικοδέσποινα, μαγείρισσα, περιποιητική.
Η σύγχρονη γυναίκα προσπαθεί να είναι μια αγωνίστρια. Είναι μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη και ερωμένη.
Είναι όμως ευτυχισμένη; Μήπως όλοι αυτοί οι ρόλοι που καλείται να υπηρετήσει σήμερα, της προκαλούν ένα μεγάλο στρες με καταστροφικά αποτελέσματα για την ίδια;
Άρα η σύγχρονη γυναίκα πρέπει να “ανταποκρίνεται” τέλεια σε πολλαπλούς ρόλους και υποχρεώσεις. Πρέπει να είναι “τέλεια”…για την κοινωνία. Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι για την ίδια;
Ψυχοσωματικά συμπτώματα και προβλήματα υγείας (κρίσεις άγχους & πανικού, γυναικολογικά, ορμονολογικά, νευρολογικά προβλήματα, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης κλπ.)
Διατροφικές διαταραχές Βουλιμία ή ανορεξία ή/και συνδυασμό.
Περιόδους έντονης κατάθλιψης που εκδηλώνεται είτε με εσωστρέφεια ή με εξάρσεις θυμού και ξέσπασμα νεύρων.
Δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις με την οικογένεια, τους συνεργάτες κλπ. Οι δυσκολίες μπορούν να ξεκινήσουν σαν διαφωνίες και να εξελιχθούν σε ψυχολογική, σωματική βία και εκφοβισμό.
Υιοθέτηση μιας μάσκας ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Πίσω από την οποία η γυναίκα μπορεί να υποφέρει σιωπηλά.
Στις ασθένειες που έχει η γυναίκα σήμερα, άρα και στην θεραπεία, πολλοί ουσιαστικά μιλάνε απλώς για τις ασθένειες που έχει εκφράσει το σώμα. Δυστυχώς δεν γίνεται εύκολα η σύνδεση των αυτο-άνοσων νοσημάτων με το στρες και την ψυχική υγεία της γυναίκας αλλά και τις πιθανές αιτίες που αφορούν την παιδική και εφηβική ηλικία της.
Πολλές γυναίκες υποφέρουν από στρες σήμερα αν και τις περισσότερες φορές δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Έρχονται συνήθως στους επαγγελματίες υγείας με συμπτώματα όπως συχνές διάρροιες, ταχυκαρδίες, προβλήματα πέψης, ημικρανίες και διάφορα άλλα συμπτώματα, ίσως μικρής σημασίας για έναν επαγγελματία υγείας.
Πως μπορεί λοιπόν όπως μας έλεγε και ο J. Kent, ένα όργανο να κάνει το σώμα να αρρωστήσει; Πίσω από τα όργανα υπάρχει η γυναίκα. Πρέπει να αναγνωρίζουμε ποια είναι η φύση μιας ασθένειας και γιατί τόσες γυναίκες υποφέρουν από στρες ειδικά σήμερα. Δεν πρέπει να υπάρχει προκατάληψη στην γυναίκα σήμερα και να την ακούμε ως ξεχωριστή και μοναδική σε σχέση με τον άντρα.
Το στρες είναι διαφορετικό για την κάθε γυναίκα και δεν πρέπει να προσφέρουμε το ίδιο ομοιοπαθητικό μέσο σε όλες τις περιπτώσεις. Πολλές φορές ένα φάρμακο της ιατρικής ή το αλκοόλ ή άλλα θεραπευτικά μέσα, σταματούν τα σήματα που εμφανίζονται ως συναγερμοί με αποτέλεσμα να νομίζει η ασθενής ότι έχει γίνει καλά, αλλά ουσιαστικά το πρόβλημα πρόκειται να γίνει στο μέλλον πολύ χειρότερο.
Ποιος είναι λοιπόν ο τρόπος που θα μπορέσει να λειτουργήσει η Ομοιοπαθητική προληπτικά; Με την παρατήρηση του σωστά εκπαιδευμένου Ομοιοπαθητικού που θα αντιληφθεί τις αλλοιώσεις της κατάστασης υγείας του σώματος και της ψυχής, τις ενδείξεις της αρρώστιας, τα συμπτώματα, τις αποκλίσεις από την προηγούμενη κατάσταση υγείας του τωρινού ασθενή και όλα αυτά θα αποτελέσουν μαζί την αληθινή και μοναδική νοητή εικόνα της ασθένειας που πολλές φορές ακόμα δεν έχει εμφανιστεί.
Συνεπώς, γνωρίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία, μπορεί η Ομοιοπαθητική να λειτουργήσει προληπτικά ακόμα για αυτο-άνοσα, αλλά και για άλλα προβλήματα όπως η κατάθλιψη οι στομαχικές και εντερικές διαταραχές, διάφορα ανεξήγητα συμπτώματα κα, πριν αυτά εμφανιστούν. Η επιλογή του σωστού ομοιοπαθητικού ιάματος, για τις σημαντικές ανισορροπίες στην ζωή της γυναίκας, προϋποθέτει επαγγελματική δεξιότητα, λεπτομερή αξιολόγηση της ζωής του ασθενούς και σε βάθος γνώση της ομοιοπαθητικής.